SNF Nostos

STAVROS NIARCHOS FOUNDATION

Garry Kasparov


Scholar, Humanitarian, Τέως Παγκόσμιος Πρωταθλητής στο Σκάκι

Ο Garry Kasparov γεννήθηκε στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, στη Σοβιετική Ένωση, το 1963. Έγινε πρωταθλητής σκακιού κάτω των 18 ετών της ΕΣΣΔ στην ηλικία των 12 ετών, και παγκόσμιος πρωταθλητής κάτω των 20 ετών στην ηλικία των 17. Απέκτησε διεθνή φήμη όταν έγινε ο νεότερος παγκόσμιος πρωταθλητής σκακιού όλων των εποχών, στην ηλικία των 22 ετών, το 1985.

Υπερασπίστηκε τον τίτλο του πέντε φορές, συμπεριλαμβανομένης μίας θρυλικής αναμέτρησης με τον παγκόσμιο πρωταθλητή, και βασικό του αντίπαλο, Ανατόλι Κάρποφ. Έσπασε το ρεκόρ βαθμολογίας του Μπόμπι Φίσερ το 1990, ενώ το δικό του ρεκόρ κορυφαίας βαθμολογίας παρέμεινε αδιάσπαστο μέχρι το 2013. Οι πασίγνωστοι αγώνες σκακιού του εναντίον του Deep Blue, του υπερυπολογιστή της IBM, το 1996-97, έφεραν στο προσκήνιο του mainstream ενδιαφέροντος, τόσο το σκάκι, όσο και την τεχνητή νοημοσύνη.

Ο Kasparov ήταν ένας από τους πρώτους εξέχοντες Σοβιετικούς που κάλεσαν για δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και μεταρρυθμίσεις στην αγορά, ενώ ήταν επίσης και ένας από τους πρώτους υποστηρικτές της προσπάθειας του Μπόρις Γιέλτσιν για τη Διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Το 1990, αυτός και η οικογένειά του κατάφεραν να ξεφύγουν από την εθνοτική βία στο Μπακού, ενώ η ΕΣΣΔ ήταν υπό διάλυση. Το 2005, ο Kasparov, στο 20ο έτος του ως κορυφαίος παίκτης στον κόσμο, αποσύρθηκε από το επαγγελματικό σκάκι, και προσχώρησε στο ρωσικό κίνημα υπέρ της δημοκρατίας. Το 2012, ο Kasparov ορίστηκε πρόεδρος του Ιδρύματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRF) με έδρα τη Νέα Υόρκη, όπου διαδέχθηκε τον Βάσλαβ Χάβελ. Το HRF προωθεί την ατομική ελευθερία παγκοσμίως, και διοργανώνει το Φόρουμ Ελευθερίας του Όσλο. Αντιμέτωπος με την επικείμενη σύλληψή του ως αποτέλεσμα της καταστολής του Πούτιν, ο Kasparov μετακόμισε από τη Μόσχα στη Νέα Υόρκη, το 2013.

Το Kasparov Chess Foundation είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που εδρεύει στις ΗΠΑ και προωθεί τη διδασκαλία του σκακιού σε εκπαιδευτικά συστήματα σε ολόκληρο τον κόσμο. Το πρόγραμμα χρησιμοποιείται ήδη σε πολλά σχολεία στις ΗΠΑ, ενώ το KCF διαθέτει κέντρα στις Βρυξέλλες, στο Γιοχάνεσμπουργκ, στη Σιγκαπούρη και στην Πόλη του Μεξικού. Ο Garry και η σύζυγός του, Ντάρια, ταξιδεύουν συχνά για να προωθήσουν τα αποδεδειγμένα οφέλη της συμπερίληψης του σκακιού στην εκπαίδευση, και έχουν περιοδεύσει εκτενώς στην Αφρική.

Ο Kasparov είναι συντάκτης του Wall Street Journal από το 1991, και γνωστός για τον τακτικό του σχολιασμό σε θέματα πολιτικής και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πραγματοποιεί συχνά ομιλίες σε επιχειρηματικά και πολιτικά ακροατήρια σε ολόκληρο τον κόσμο, για θέματα που αφορούν την τεχνολογία, την στρατηγική, την πολιτική και την επίτευξη της μέγιστης πνευματικής απόδοσης. Είναι ανώτατος υπότροφος του Oxford-Martin School, με εστίαση στη συνεργασία ανθρώπου-μηχανής. Είναι επίσης μέλος του εκτελεστικού συμβουλευτικού συμβουλίου του Ιδρύματος για την Υπεύθυνη Ρομποτική, και Πρέσβης Ασφαλείας για το λογισμικό Avast, στο πλαίσιο του οποίου συζητά την κυβερνοασφάλεια και το ψηφιακό μέλλον. Το βιβλίο του Kasparov, με τίτλο How Life Imitates Chess  (Η Ζωή είναι μια Παρτίδα Σκάκι) σχετικά με τη στρατηγική και τη λήψη αποφάσεων, είναι διαθέσιμο σε πάνω από 20 γλώσσες. Είναι ο συγγραφέας δύο πολυβραβευμένων σειρών βιβλίων σκακιού: My Great Predecessors (Οι Μεγάλοι Προκάτοχοί μου) και Modern Chess (Σύγχρονο Σκάκι). Το βιβλίο του Kasparov του 2015, με τίτλο Winter Is Coming: Why Vladimir Putin and the Enemies of the Free World Must Be Stopped (Έρχεται Χειμώνας: Γιατί πρέπει να αντιταχθούμε στον Βλαντιμίρ Πούτιν και στους εχθρούς του ελεύθερου κόσμου) συνδυάζει την ιστορία και τις προσωπικές του αναμνήσεις, με την ανάλυση τρεχόντων γεγονότων.

Το επόμενο βιβλίο του Kasparov έχει τίτλο Deep Thinking:  Where Machine Intelligence Ends and Human Creativity Begins (Βαθιά Σκέψη: Από πού τελειώνει η μηχανική νοημοσύνη και αρχίζει η ανθρώπινη δημιουργικότητα, Μάιος 2017). Περιλαμβάνει λεπτομερείς περιγραφές των αγώνων του ενάντια στον Deep Blue, τα χρόνια της έρευνας και των διαλέξεων για τον ανταγωνισμό και τη συνεργασία ανθρώπου-μηχανής, και τη συνεργασία του με το Future of Humanity Institute στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.