Η πνευματική μαρτυρία της Σιμόν Βέιλ (1909-1943)
«Αν και συνδικαλίστρια, προειδοποιεί για τους κινδύνους της συλλογικότητας· αν και επαναστάτρια, ευαγγελίζεται την κοινωνική ειρήνη· ειρηνίστρια, στρατεύεται με το όπλο στο χέρι στο πλευρό των Ισπανών δημοκρατών· υποστηρικτής της Συμφωνίας του Μονάχου, μετά την προσάρτηση της Τσεχοσλοβακίας καλεί σε ένοπλη αντίσταση ενάντια στον Χίτλερ· ελευθεριακή, υποστηρίζει στο L’ Enracinement (Το ρίζωμα) πως ‘‘η τάξη είναι η πρώτη ανάγκη της ψυχής’’· εβραία, απορρίπτει μετά βδελυγμίας τον Θεό της οργής και της εκδίκησης της Παλαιάς Διαθήκης· Xριστική με χριστιανικές τάσεις, η πίστη της, όπως και πολλών μυστικών, συνορεύει με την απελπισία· χριστιανή με καθολικές τάσεις, δεν διστάζει να καταγγείλει την προδοσία της Εκκλησίας υπό την κηδεμονία της Ρώμης». Αυτά γράφει ο Ζακ Ζυλιάρ για τη Σιμόν Βέιλ. Σε αυτή τη γυναίκα, την οποία ο Καμύ θεωρούσε «το μόνο μεγάλο πνεύμα της εποχής μας», είναι αφιερωμένη τούτη η εκδήλωση.
Ομιλητές
Florence de Lussy, Επίτιμη Γενική Συντηρήτρια στο Τμήμα Χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας
Θανάσης Γιαλκέτσης, Συγγραφέας, δημοσιογράφος
Φιλήμων Πατσάκης, Συγγραφέας
Σταύρος Ζουμπουλάκης, Πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου της ΕΒΕ
Συντονιστής
Μάνος Δημητρακόπουλος, Αντιπρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου της ΕΒΕ