Andrew Bird
Ο Andrew Bird, πολυοργανίστας, τραγουδιστής, συνθέτης, που ο τρόπος με τον οποίο σφυρίζει στα τραγούδια του και στις συναυλίες δημιουργεί αυτόνομες, ισχυρές αφηγήσεις, έρχεται στην Ελλάδα λίγο μετά την κυκλοφορία του τελευταίου του δίσκου (ο ίδιος τον αριθμεί ως τον 15ο) o οποίος βασίζεται αρκετά στην ελληνική μυθολογία, αν και κυρίαρχα σχολιάζει την πολιτική πραγματικότητα της εποχής μας. Ο τίτλος είναι Μy Finest Work Yet και μαρτυρά αυτομάτως ότι το γνωστό καυστικό χιούμορ του παραμένει κεντρικό χαρακτηριστικό της στιχουργικής του. Ένα από τα πρώτα τραγούδια του άλμπουμ που έδωσε στη δημοσιότητα φέρει τον τίτλο Sisyphus και σχολιάζει τον εθισμό του ανθρώπου στο να… υποφέρει.
Το σφύριγμά του είναι διάσημο και κινηματογραφικό, αφού o Andrew Bird έχει ερμηνεύσει το Whistling Caruso στην ταινία του Disney Τhe Muppets. Έχει εμφανιστεί στο Carnegie Hall, στην Όπερα του Σίδνεϊ, στο Wall Disney Concert Hall και σε δεκάδες φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Διερευνά τις δυνατότητές του διαρκώς και σπρώχνει τα όρια της μουσικής συνεργαζόμενος με καλλιτέχνες και επιστήμονες, όπως για παράδειγμα με τον εφευρέτη Ιan Schneller για το Sonic Arboretum μια εγκατάσταση που παρουσιάστηκε στο μουσείο Guggenheim στη Νέα Υόρκη και το MCA στο Σικάγο. Παράλληλα, εμπλέκεται δυναμικά σε θέματα που αφορούν την κοινωνία και υποστηρίζει το Everytown for Gun Safety, μια μη κυβερνητική οργάνωση που αγωνίζεται για τον έλεγχο της οπλοκατοχής και την καταπολέμηση της ένοπλης βίας.
Είναι προφανές ότι είναι ένας δημιουργός που δεν επαναπαύεται, που αναζητεί διαρκώς νέους δρόμους και διεκδικεί. Καθόλου τυχαία ο Βird έχει τον απόλυτο έλεγχο των δημιουργιών του, στιχουργικά, μουσικά, αλλά και ως προς το περιεχόμενο που κάθε φορά επιθυμεί να επικοινωνήσει. Αυτή τη φορά δηλώνει ότι η νέα δουλειά του κυριαρχείται από ένα πνεύμα αισιοδοξίας. Μουσικά και στιχουργικά ιδιοφυής, ο Bird έχει δώσει εκατοντάδες συναυλίες. Και όλα ξεκίνησαν όταν σε ηλικία 4 ετών πήρε στα χέρια του ένα βιολί και άρχισε μόνος του, με τη δημοφιλή μέθοδο Suzuki, να μαθαίνει γνωστά τραγούδια του κλασικού ρεπερτορίου.
Με το My Finest Work Yet εισέρχεται σε μια νέα δημιουργική φάση όπου η ιδιότητα του πολίτη μέσα σε ένα βαθιά διχαστικό κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον δεν τον επηρεάζει απλώς, αλλά τον κάνει να θέλει να πάρει θέση, με το ισχυρό ηχείο που έχει: την τέχνη του. Το άλμπουμ γράφτηκε μεταξύ της προεκλογικής περιόδου του 2016 και των βίαιων επεισοδίων στο Charlottesville. «Προσπαθούσα να βρω τον τρόπο να κάνω ένα βήμα πίσω και να παρατηρήσω όλα όσα συμβαίνουν. Να κατανοήσω πώς βρεθήκαμε παγιδευμένοι σε αυτό το σπιράλ θανάτου», λέει ο ίδιος. Είναι σίγουρα το πιο πολιτικό του άλμπουμ, συνειδητά και χωρίς να έχει άγνοια του πιθανού κινδύνου. Ο ίδιος ελπίζει ότι το My Finest Work Yet θα προκαλέσει γόνιμο διάλογο και δεν θα αποθαρρύνει τους ανθρώπους από το να το ακούσουν. «Θέλουμε οι ποπ τραγουδιστές μας να ασχολούνται με αυτή την πραγματικότητα;» αναρωτιέται ο ίδιος.